Μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη σημειώθηκε στην Καρμόνα της Ανδαλουσίας, στην Ισπανία, καθώς βρέθηκε σε σφραγισμένο τάφο ένα εξαιρετικά διατηρημένο ρωμαϊκό κρασί, ηλικίας περίπου 2.000 ετών.
«Το αρχαιότερο κρασί του κόσμου» βρέθηκε στο εσωτερικό ενός ρωμαϊκού τάφου, ηλικίας περίπου 2.000 ετών. Το κρασί βρέθηκε σε ένα γυάλινο αγγείο που περιείχε επίσης τα καμένα οστά ενός Ρωμαίου άνδρα και διάφορα προσωπικά του αντικείμενα.
Ο ρωμαϊκός τάφος και το κρασί
Ο τάφος εντοπίστηκε το 2019 κατά τη διάρκεια ανακαίνισης ιδιωτικής κατοικίας μιας οικογένειας στην Καρμόνα. Οι αρχαιολόγοι είδαν αμέσως ότι ο τάφος είχε παραμείνει σφραγισμένος και ανέγγιχτος από τη ρωμαϊκή εποχή. Στο εσωτερικό του βρέθηκαν οκτώ εσοχές ταφής, έξι από τις οποίες περιείχαν τεφροδόχους από διάφορα υλικά. Μία από αυτές περιείχε ένα υάλινο αγγείο γεμάτο με κοκκινωπό υγρό, με τους ερευνητές να μην καταλαβαίνουν αρχικά τι ακριβώς είναι.
Πέντε χρόνια αργότερα, διεξήγαγαν μια ειδική επιστημονική ανάλυση, η οποία επιβεβαίωσε ότι το κοκκινωπό υγρό ήταν στην πραγματικότητα λευκό ρωμαϊκό κρασί, το οποίο έχει αλλάξει χρώμα λόγω χημικών αντιδράσεων που είχαν συμβεί με την πάροδο του χρόνου.
Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Archaeological Science: Reports, αποτελεί το αρχαιότερο κρασί που έχει βρεθεί ποτέ σε υγρή μορφή. Είναι παλαιότερο από το μπουκάλι κρασιού του Σπάιερ, το οποίο ανακαλύφθηκε στη Γερμανία το 1867 και χρονολογείται στον 4ο αιώνα μ.Χ.
Συνθήκες διατήρησης
Οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν άμεσα ότι ο τάφος διέθετε εξαιρετική προστασία από εξωτερικούς παράγοντες. Αυτό έγινε εξαιτίας της μεθόδου ταφής που χρησιμοποιήθηκε: Η ταφή πραγματοποιήθηκε σε τάφο λαξευμένο μέσα σε βράχο. Στο εσωτερικό, δεν υπήρχαν ενδείξεις εξάτμισης ή μικροβιακής εισβολής, ενώ οι γειτονικές τεφροδόχοι ήταν εντελώς ξηρές, αποκλείοντας φυσικά φαινόμενα όπως πλημμύρες ή συμπύκνωση.
«Πρόκειται για έναν ταφικό θάλαμο βυθισμένο στον βράχο, ο οποίος λαξεύτηκε από το πέτρωμα, κάτι που του επέτρεψε να παραμείνει ανέπαφος για 2.000 χρόνια», δήλωσε ο José Rafael Ruiz Arrebola, οργανικός χημικός στο Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα και επικεφαλής της ανάλυσης, στη The Guardian.
Τι έδειξε η χημική ανάλυση
Η ανάλυση του υγρού έδειξε pH 7,5, ουδέτερο σε σύγκριση με τα σύγχρονα κρασιά. Η πραγματική ταυτοποίηση προήλθε από πολυφαινόλες, χημικές ενώσεις χαρακτηριστικές του κρασιού. Εντοπίστηκαν επτά συγκεκριμένες ενώσεις, παρόμοιες με αυτές που υπάρχουν σήμερα σε κρασιά από τις περιοχές Montilla-Moriles, Sanlúcar de Barrameda και Jerez, γνωστές για τα ξηρά, λευκά κρασιά τύπου fino και manzanilla.
«Αναζητήσαμε πολυφαινόλες που προέρχονται αποκλειστικά από κρασί – και εντοπίσαμε επτά πολυφαινόλες κρασιού», εξήγησε ο Ruiz Arrebola. «Στη συνέχεια τις συγκρίναμε με πολυφαινόλες από κρασιά της Ανδαλουσίας – και ταυτίζονταν πλήρως».
Η απουσία συριγγικού οξέος, προϊόν διάσπασης της χρωστικής των ερυθρών κρασιών, επιβεβαίωσε ότι το κρασί ήταν αρχικά λευκό.
Τα ταφικά έθιμα της εποχής και η κοινωνική σημειολογία
Ο τάφος άνηκε σε έναν Ρωμαίο, ονόματι Senicio, όπως υποδεικνύεται από την επιγραφή στην τεφροδόχο. Στο εσωτερικό βρέθηκαν, εκτός του κρασιού, ένα χρυσό δαχτυλίδι με τον δίμορφο θεό Janus, καθώς και μεταλλικά εξαρτήματα πιθανώς από το φέρετρο ή την πυρά.
Η παρουσία κρασιού σε ρωμαϊκές ανδρικές ταφές αποτελούσε μέρος τελετουργικών, ως προσφορά τιμής προς τον νεκρό. Αντίθετα, οι γυναίκες (όπως η Hispana, η οποία βρέθηκε στον ίδιο τάφο), συνήθως τιμούνταν με κοσμήματα και αρώματα. Η κατανάλωση αλκοόλ από γυναίκες απαγορευόταν ακόμη και στον θάνατο για τους Ρωμαίους.
Επιστημονική και πολιτισμική σημασία
Η ανακάλυψη παρέχει μοναδικά δεδομένα για τη χημική σύνθεση του ρωμαϊκού κρασιού και επιτρέπει τη σύγκρισή του με σύγχρονα προϊόντα. Επιπλέον, αποκαλύπτει στοιχεία για τις κοινωνικές δομές και ταφικές πρακτικές της ρωμαϊκής εποχής.
«Οι Ρωμαίοι ήταν υπερήφανοι ακόμη και στον θάνατο. Ήθελαν να παραμείνουν στη μνήμη των ανθρώπων», δήλωσε ο επικεφαλής χημικός της μελέτης, José Rafael Ruiz Arrebola.
Αν και το κρασί δεν περιείχε τοξικές ουσίες, η πιθανότητα κατανάλωσής του απορρίφθηκε για ηθικούς και πρακτικούς λόγους.
Πηγή: real.gr