Σύμφωνα με ένα νέο γενετικό μοντέλο, οι πρόγονοι όλων των σύγχρονων ανθρώπων χωρίστηκαν από έναν μυστηριώδη πληθυσμό πριν από 1,5 εκατομμύρια χρόνια και επανασυνδέθηκαν μαζί του πριν από 300.000 χρόνια. Οι άγνωστοι αυτοί πρόγονοι μας έδωσαν το 20% του DNA μας. Και όχι μόνο, καθώς ίσως ενίσχυσε τις λειτουργίες του εγκεφάλου μας.
Η σημασία της εξέλιξης μέσω του γονιδιώματος
«Το γεγονός ότι μπορούμε να ανακατασκευάσουμε γεγονότα από εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια πριν απλώς εξετάζοντας το DNA σήμερα είναι εκπληκτικό και μας λέει ότι η ιστορία μας είναι πολύ πλουσιότερη και πιο περίπλοκη από ό,τι φανταζόμασταν», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Aylwyn Scally, γενετιστής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τρίτη (18 Μαρτίου) στο περιοδικό Nature Genetics, οι ερευνητές παρουσίασαν μια νέα μέθοδο μοντελοποίησης γενετικών δεδομένων, την «cobraa», η οποία τους επέτρεψε να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του σύγχρονου ανθρώπου (Homo sapiens).
Χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο για δεδομένα DNA από το 1000 Genomes Project και το Human Genome Diversity Project, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπήρχαν δύο κύριες ομάδες προγόνων που χωρίστηκαν γύρω από 1,5 εκατομμύρια χρόνια πριν, τις οποίες ονόμασαν Πληθυσμός Α και Πληθυσμός Β.
Αμέσως μετά αυτό τον χωρισμό, ο Πληθυσμός Α μειώθηκε δραστικά και πιθανότατα έχασε σημαντική γενετική ποικιλία. Ωστόσο, ο Πληθυσμός Α αναπτύχθηκε με την πάροδο του χρόνου και οι Νεάντερταλ και οι Ντενίσοβανς προήθαν από αυτόν. Στη συνέχεια, πριν από περίπου 300.000 χρόνια, ο Πληθυσμός Α αναμείχθηκε με τον Πληθυσμό Β, όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές.
Η γενετική ανάλυση τους υποδεικνύει ότι το 80% του γονιδιώματος των σύγχρονων ανθρώπων προέρχεται από τον Πληθυσμό Α, ενώ το 20% προέρχεται από τον Πληθυσμό Β.
Η επιρροή του πληθυσμού Β στον ανθρώπινο Εγκέφαλο
Ορισμένα από τα γονίδια του Πληθυσμού Β, «ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με τη λειτουργία του εγκεφάλου και την επεξεργασία νευρικών πληροφοριών, μπορεί να έχουν παίξει κρίσιμο ρόλο στην ανθρώπινη εξέλιξη», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Trevor Cousins, μεταπτυχιακός φοιτητής γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Γενικά, το γενετικό υλικό από τον Πληθυσμό Β μείωσε την ικανότητα των ατόμων να έχουν παιδιά, ανέφερε ο Cousins σε email του προς το Live Science, αλλά «το γονιδίωμα είναι ένας πολύπλοκος χώρος και περιοχές εκτός των γονιδίων μπορούν να κάνουν επίσης σημαντικά πράγματα».
Στη μελέτη, οι ερευνητές σημείωσαν ότι «διάφοροι πληθυσμοί του Homo erectus και του Homo heidelbergensis, οι οποίοι είναι πιθανοί υποψήφιοι για τις γραμμές A και B, υπήρχαν τόσο στην Αφρική όσο και σε άλλες περιοχές κατά την κρίσιμη περίοδο». Αλλά «το γενετικό μοντέλο δεν μπορεί να υποδείξει ποια απολιθώματα πρέπει να αποδοθούν στον Πληθυσμό Α ή στον Πληθυσμό Β», ανέφερε ο Cousins. «Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε».
Φανταστικοί πληθυσμοί
Ορισμένοι ειδικοί χρησιμοποιούν τον όρο «φανταστικοί πληθυσμοί» για να αναφερθούν σε ομάδες που αποχώρησαν και στη συνέχεια επανασυνδέθηκαν αργότερα μέσω διασταυρώσεων, με αποτέλεσμα την ροή γονιδίων, όπως ανέφερε ο John Hawks, βιολογικός ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, ο οποίος δε συμμετείχε στη μελέτη.
«Αυτό που είναι ενδιαφέρον σε αυτή τη μελέτη είναι ότι το πρότυπο στο μοντέλο είναι μια βαθιά αφρικανική δομή που είναι κοινή σε όλους τους σύγχρονους ανθρώπους», είπε ο Hawks. «Δεν είναι οι -φανταστικοί πληθυσμοί- που συμβάλλουν σε μια συγκεκριμένη ομάδα, είναι ένα μεγάλο μέρος που συνδυάστηκε με τον αφρικανικό πληθυσμό που προέκυψε για όλους τους σύγχρονους ανθρώπους».
Ωστόσο, μια από τις αδυναμίες του νέου μοντέλου, σύμφωνα με τον Hawks, είναι ότι βασίζεται στο 1000 Genomes Project, το οποίο έχει χαμηλή εκπροσώπηση αφρικανικών πληθυσμών. «Επομένως, το βλέπω περισσότερο ως απόδειξη της αρχής παρά ως πραγματικό οδηγό για το τι έκαναν οι αρχαίοι άνθρωποι», δήλωσε ο Hawks.
Η προέλευση των σύγχρονων ανθρώπων
Η προέλευση του σύγχρονου ανθρώπου είναι μια μακροχρόνια ερώτηση στην παλαιοανθρωπολογία και οι βελτιώσεις στην ανάλυση DNA και γονιδιώματος τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν προσφέρει νέες πληροφορίες και εγείρουν νέες ερωτήσεις.
«Αυτό που γίνεται σαφές είναι ότι η ιδέα της εξέλιξης των ειδών σε καθαρές, διακριτές γραμμές είναι πολύ απλουστευμένη», δήλωσε ο Cousins. «Η διασταύρωση και η γονιδιακή ανταλλαγή πιθανότατα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση νέων ειδών επανειλημμένα σε όλο το ζωικό βασίλειο».
Πηγή: defence-point.gr