Μετά την αμερικανική έγκριση και μέσα σε πέντε πλέον ημέρες οι δυνάμεις των Ουκρανών έχουν στοχεύσει και έχουν εξαπολύσει επιθέσεις χρησιμοποιώντας επίσημα 6 ATACMS (γεγονός που επιβεβαίωσε και το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας) και τουλάχιστον 10 Storm Shadows σε δύο διαφορετικές επαρχίες – Κουρσκ και Κρασνοντάρ.
Πλέον οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν ανά τακτικά χρονικά διαστήματα μέσα στην ημέρα τους πυραύλους μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς χτυπώντας διαφορετικές ρωσικές επαρχίες.
Από την συχνότητα με την οποία το Κίεβο χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα εξελιγμένα οπλικά συστήματα προκύπτουν δύο πρώτα αλλά βασικά συμπεράσματα: πρώτον οι Ουκρανοί φαίνεται να διαθέτουν αρκετά βρετανικά Storm Shadows και ATACMS και δεύτερον τα πλήγματα δεδομένα είναι στοχευμένα και έχουν ως απώτερο σκοπό να σταματήσει για αρχή η τροφοδοσία των στρατευμάτων της Ρωσίας σε Ντονμπάς και Κουρσκ.
Τα προβλήματα όμως για τους Ουκρανούς πολύ δύσκολα θα καλυφθούν με την χρήση μόνο εξελιγμένων οπλικών συστημάτων ακόμη κι αν στις ΗΠΑ και την Βρετανία έρθουν και προστεθούν και οι Γαλλικοί Scalp από τους οποίους διαθέτει επίσης μεγάλο αριθμό το ουκρανικό οπλοστάσιο.
Στη συνέντευξή του στο FOX και τον Trey Yingst ο Ουκρανός Πρόεδρος σε ερώτηση για το τι θα συμβεί εάν οι ΗΠΑ σταματήσουν την τροφοδοσία των δυνάμεων του Κιέβου με οπλικά συστήματα η απάντηση ήταν ειλικρινής: «πιθανότατα θα ηττηθούμε» απάντησε ο Ζελένσκι δείχνοντας το μεγάλο ζήτημα για την χώρα του.
Τα μηνύματα από τα πεδία του Ντονμπάς δεν είναι εδώ και μήνες καλά. Οι ρωσικές δυνάμεις που σαφώς υπερέχουν σε αριθμούς ακόμη και τρία σχεδόν χρόνια μετά την εισβολή στα ουκρανικά εδάφη βρίσκονται συχνά σε αναλογίες 6 προς 1 στα πεδία των μαχών. Η άμυνα της Ουκρανίας σήμερα βρίσκεται με την έναρξη του χειμώνα και πάλι σε δύσκολη θέση όπως τους πρώτους μήνες της εισβολής.
Το Ντονμπάς και το Ντονέτσκ δεν έχουν περάσει εξ’ ολοκλήρου σε ρωσικό έλεγχο αλλά οι πιέσεις είναι πολύ μεγάλες. Εάν η Ουκρανία δεν βρει νέα χέρια στα πεδία και κυρίως έμπειρα δεν θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την ρωσική πίεση που καθημερινά αυξάνεται.
Ακόμη ένα στοιχείο που σήμερα δείχνει να έχει ενδιαφέρον είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει να κινείται ο ρωσικός στρατός. Από την αρχή του πολέμου – 1002 πλέον ημέρες μετά – και τις πρακτικές με τους ουλαμούς αρμάτων και τις συστοιχίες πυροβολικού να διαλύουν ολόκληρες πόλεις, οι Ρώσοι σήμερα έχουν προσαρμοστεί αρκούντως στις ουκρανικές πρακτικές μάχης.
Οι ουκρανικές δυνάμεις αναφέρουν πως οι Ρώσοι έχουν αναπτύξει για παράδειγμα και δικές τους μονάδες χειριστών drones οι οποίες καθημερινά χτυπούν προκεχωρημένες θέσεις της ουκρανικής άμυνας. Οι Ουκρανοί στις αναφορές τους τονίζουν, επίσης, πως οι δικές τους αντίστοιχες ομάδες έρχονται όλο και πιο συχνά αντιμέτωπες όταν εντοπιστούν από μαζικά χτυπήματα ακόμη και με βαριά όπλα καθώς η ζημιά που προκαλούν δεν είναι τόσο υλική αλλά χρονική – και η Μόσχα σήμερα βιάζεται…
Ενδεικτικό των αναγκών της Ουκρανίας για περισσότερους στρατιώτες και το στοιχείο – το οποίο δεν διαψεύδεται από το υπουργείο Άμυνας της χώρας – πως στην αρχή της ρωσικής εισβολής το 2022 η κάθε μονάδα άμυνας ήταν επιφορτισμένη με τον έλεγχο ζώνης μέγιστο 5 χιλιομέτρων. Σήμερα οι μονάδες αναλαμβάνουν αποστάσεις τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερες κάτω από συνθήκες πιο δύσκολες και σύνθετες.
Ο Πούτιν δεδομένα έχει δώσει εντολή να ολοκληρωθεί η δέσμευση κατάκτηση ολόκληρης της κοιλάδας του Ντονμπάς και να απομακρυνθούν οι ουκρανικές δυνάμεις από τα 1000 τετραγωνικά χιλιόμετρα που κατέχουν στο Κουρσκ. Αν αυτοί οι δύο στόχοι επιτευχθούν μέχρι την ορκωμοσία Τραμπ στις 20 του ερχόμενου Ιανουαρίου δεδομένα θα είναι σε θέση ισχύος ακόμη και σε μία δια ζώσης συνάντηση με το νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ.
Η Ουκρανία χωρίς έμπειρα και «μπαρουτοκαπνισμένα» χέρια, μόνο με τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς έχει μία ελπίδα αν και πάλι οι οπλίτες της κάνουν την υπέρβαση να συγκρατήσει τα χτυπήματα των ρώσων επιτιθέμενων. Η αλήθεια είναι πως τα συγκεκριμένα συστήματα μπορούν και αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικά πλήγματα σε θέσεις του στρατού της Μόσχας. Το εάν αυτά τα χτυπήματα καταφέρουν να κερδίσουν τον χρόνο που σήμερα έχει ανάγκη όσο ποτέ η Ουκρανία μένει να αποδειχθεί.
Πηγή: protothema.gr