Πάσχα: Οι αρχαίες ρίζες και τα έθιμα που χάνονται στα βάθη του χρόνου

Στα βάθη των αιώνων χάνονται τα πασχαλινά έθιμα. Οι Έλληνες έχουν μία προσήλωση στα έθιμα αυτά, καθώς περνούσαν οι πασχαλινές συνήθειες από γενιά σε γενιά.

Περιγράφοντας με γλαφυρό τρόπο πώς εορταζόταν το Πάσχα τα παλαιότερα χρόνια, η πρώην διευθύντρια του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, Αικ. Πολυμέρου- Καμηλάκη, μιλώντας στην Απογευματινή αναφέρει τα εξής: «Το Πάσχα οι νοικοκυραίοι από τα Μεσόγεια κατέφθαναν στην πόλη με μουσικά όργανα να χαιρετήσουν τον “καλό κόσμο” σπίτι σπίτι.

Κατέληγαν στο Θησείο, όπου έψηναν αρνιά και κοκορέτσια και ξεφάντωσαν μέχρι το πρωί, με τη συμμετοχή των Αθηναίων. Ο χορός είχε επικεφαλής τον ιερέα και οι άλλοι ακολουθούσαν κατά ηλικία τραγουδώντας. Οι αρματολοί και οι κλέφτες δεν επιχειρούσαν καμιά επίθεση, αν δεν συμβουλεύονταν τη σπάλα του ψημένου αρνιού». Το υπαίθριο σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα είναι ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα με ρίζες μάλιστα στην αρχαία Ελλάδα. Η παράδοση απαιτούσε οι αρχαίοι Έλληνες, σαράντα ημέρες μετά τον θάνατο των συγγενών τους, να μαγειρεύουν δίπλα από τον τάφο, καθώς πίστευαν ότι στο γεύμα που δίνεται μετά την ταφή και στο μνημόσυνο συμμετέχει και ο ίδιος ο νεκρός. Οι αρχαίοι έψηναν αρνιά σε εστίες, έπιναν κρασί και χόρευαν για να τον τιμήσουν».

Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας τα παραδοσιακά έθιμα είναι και διαφορετικά. Για παράδειγμα, έχει ενδιαφέρον το πώς γιορτάζεται το Πάσχα στις Κυκλάδες.

Τη γραφικότητα του εορτασμού στα Κυκλαδονήσια την έχει καταγράψει το Επιμελητήριο Κυκλάδων.

Στην Αμοργό το Σάββατο του Λαζάρου οι νοικοκυρές πλάθουν κουλουράκια σε ανθρωπόμορφα σχήματα, τα «λαζαράκια» ή «κουκλάκια».

Στην Άνδρο το βράδυ της Ανάστασης οι νέοι τοποθετούν σιδερένιους σωλήνες στο χώμα, τους γεμίζουν με μπαρούτι και τους πυροδοτούν.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο ourlife.gr