Ένα ζευγάρι υπέγραψε να καταψυχθεί, μέσω κρυογονικής, μετά θάνατον, με την ελπίδα να επανέλθουν στη ζωή μαζί στο μέλλον όταν η επιστήμη το επιτρέψει.
Ο Allan και η Barbara Pease, από το Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, θα καταψυχθούν μαζί σε μια νεόκτιστη εγκατάσταση στην Νέα Νότια Ουαλία, η οποία λειτουργεί από την Southern Cryonics και είναι η πρώτη εγκατάσταση του είδους της στο νότιο ημισφαίριο.
Το ζευγάρι, που είναι ειδικοί στη γλώσσα του σώματος, την επικοινωνία και τις σχέσεις και είναι παντρεμένο εδώ και 35 χρόνια, δήλωσε ότι θέλει η ιστορία της αγάπης του να συνεχιστεί και μετά θάνατον.
Αυστραλία: «Aν βρούμε τρόπο να επιστρέψουμε, θέλουμε να το κάνουμε μαζί»
Μιλώντας στην εκπομπή 60 Minutes Australia, ο Άλαν δήλωσε: «Έχουν την τεχνολογία για να μας βάλουν μέσα, αλλά δεν έχουν βρει ακόμα πώς να μας βγάλουν έξω, και πάντα υπάρχει κίνδυνος. Αλλά η εναλλακτική λύση είναι το αιώνιο σκοτάδι…».
«Όταν επιστρέψουμε, όποτε βρουν τρόπο να μας ξεπαγώσουν, αν ένας από εμάς δεν ξεπαγώσει σωστά, θα τραβήξουν την πρίζα στον άλλο. Κανείς από τους δύο δεν θέλει να το κάνει μόνος του, δεν θέλω να επιστρέψω χωρίς αυτήν», είπε ο άνδρας.
Η Μπάρμπαρα πρόσθεσε: «Ούτε εγώ θέλω να επιστρέψω χωρίς αυτόν. Δεν σκεφτόμαστε τον θάνατο, απλά ζούμε τη στιγμή και απολαμβάνουμε κάθε δευτερόλεπτο».
Η κρυογονική με την ελπίδα στο μέλλον
Η κρυογονική είναι ένας πειραματικός τομέας της έρευνας στον οποίο τα σώματα των κλινικά νεκρών καταψύχονται στους -196C, ώστε να μπορούν ενδεχομένως να επανέλθουν στη ζωή, αν το επιτρέψουν οι μελλοντικές ιατρικές εξελίξεις.
Όταν έρθει η ώρα για το ζευγάρι, τα σώματά τους θα μεταφερθούν από το σπίτι τους στο Κουίνσλαντ στις εγκαταστάσεις κρυογονικής στο Χόλμπρουκ, όπου τα σώματά τους θα καταψυχθούν σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν. Θα τοποθετηθούν σε παγωμένες δεξαμενές όπου θα παραμείνουν μέχρι η επιστήμη να εξελιχθεί αρκετά ώστε να τους βγάλει και να τους επαναφέρει στη ζωή, κάτι που θα μπορούσε να διαρκέσει έως και 100 χρόνια.
Το ζευγάρι παραδέχτηκε ότι δεν ανησυχεί για το αν ο κόσμος θα είναι πολύ διαφορετικός αν τους επαναφέρουν στο μέλλον. Η σύζυγος δήλωσε: «Νομίζω ότι ο κόσμος θα είναι σίγουρα ένα διαφορετικό μέρος, αλλά είμαι ενθουσιασμένη με αυτό. Το να γυρίσουμε πίσω και να έχουμε τα μωρά και τα εγγόνια μας εδώ θα ήταν καταπληκτικό, αλλά ακόμη και αν επιλέξουν να μην ”καταψυχθούν”, θα εξακολουθούν να υπάρχουν απόγονοί μας τριγύρω».
Οι άνθρωποι του κλάδου παραδέχονται ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση για μελλοντική αναβίωση και η ίδια η διαδικασία αντιμετωπίζεται εδώ και καιρό με σκεπτικισμό από τους ειδικούς της ιατρικής. Αλλά οι θιασώτες της κρυογονικής είναι πρόθυμοι να πάρουν το ρίσκο για μια ευκαιρία για ζωή μετά θάνατον.
Ο Άλαν εξήγησε: «Η κρυογονική είναι σαν, αν ήσασταν σε ένα αεροπλάνο που πετούσε πάνω από τις Άλπεις και ερχόταν ο κυβερνήτης και έλεγε: “Οι κινητήρες έχουν χαλάσει και πρόκειται να συντριβούμε στα επόμενα 15 λεπτά, ωστόσο έχουμε στο αεροπλάνο πειραματικά αλεξίπτωτα, τα οποία δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ, αλλά πιστεύουμε ότι θα λειτουργήσουν”, θα παίρνατε το αλεξίπτωτο; Λοιπόν, αυτό είναι η κρυογονική, είναι ένα αλεξίπτωτο».
Μέχρι και 200.000 δολάρια για μια θέση στην «κατάψυξη»
Μέχρι στιγμής 50 Αυστραλοί από όλα τα κοινωνικά στρώματα έχουν πληρώσει 150.000 δολάρια για να εξασφαλίσουν μια θέση στο Southern Cryonics, μεταδίδει η Daily Mail.
Ο ελληνικής καταγωγής διευθυντής της Southern Cryonics, Πέτρος Τσολακίδης, δήλωσε προηγουμένως στο ABC News ότι κοστίζει 50.000 δολάρια για τη διαδικασία που χορηγείται αμέσως μετά το θάνατο, η οποία περιλαμβάνει μια χημική έγχυση και προσωπικό που περιμένει να αναλάβει δράση τη στιγμή της λήξης.
Ένας άλλος διάσημος χώρος «κατάψυξης» στην Αμερική είναι το Ίδρυμα Alcor Life Extension Foundation στην Αριζόνα. Εξωτερικά, μοιάζει με οποιαδήποτε άλλη αποθήκη. Αλλά στο εσωτερικό της περιέχει τα κατεψυγμένα πτώματα εκατοντάδων ασθενών. Είναι στην πιο ακριβή πλευρά, κοστίζει 200.000 δολάρια για τους ανθρώπους που θέλουν να αποθηκεύσουν ολόκληρο το σώμα τους σε έναν καταψύκτη υψηλής τεχνολογίας, αλλά υπάρχει η επιλογή να βάλουν μόνο τον εγκέφαλο στον πάγο με μειωμένη τιμή στα 80.000 δολάρια.
Ο αριθμός των ασθενών στο κέντρο του Μίσιγκαν έχει αυξηθεί σημαντικά από περίπου 600 το 2006 σε σχεδόν 1.975 το 2023.
Η μακροβιότερη ασθενής, η Rhea Ettinger, βρίσκεται εκεί από το 1977.
Ο γιος της, Robert Ettinger, βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ιδρυτής του Ινστιτούτου Κρυογονικής, βρίσκεται επίσης εκεί μαζί με την πρώτη και τη δεύτερη σύζυγό του.
Η ιδέα μιας ζωής που μπορεί να αναβιώσει μετά από «κατάψυξη» για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει σε μεγάλο βαθμό παραπεμφθεί στη διάσταση της επιστημονικής φαντασίας στους επιστημονικούς κύκλους.
Κρυογονική: Μπορεί να ξεγελάσει τον θάνατο;
Μέχρι την ημέρα που πέθανε, το 2011, ο Ρόμπερτ Έτινγκερ ήλπιζε ότι η ανθρωπότητα θα βρει έναν τρόπο να εξαπατήσει τον θάνατο. Σήμερα, το σώμα του αποθηκεύεται σε ένα κρυογονικό θάλαμο γεμάτο με υγρό άζωτο και έχει καταψυχθεί στους μείον 196 βαθμούς κελσίου. Βρίσκεται σε κατάσταση κρυογονικής συντήρησης στο Ινστιτούτο Κρυογονικής στο Μίσιγκαν- το οποίο ίδρυσε ο ίδιος μαζί με την εκλιπούσα μητέρα του αλλά και τις δύο συζύγους του την πρώτη και τη δεύτερη- παρέα με πάνω από 150 άλλους αποθανόντες.
Ο Έτινγκερ, γνωστός ως ο «πατέρας της κρυογονικής», διατύπωσε την ιδέα του σε ένα βιβλίο που έγραψε το 1962 βιβλίο με τον τίτλο Η προοπτική της αθανασίας. (Ο Ισαάκ Ασίμοφ, ο διάσημος βιοχημικός και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, βοήθησε τον Έτινγκερ να δημοσιεύσει το βιβλίο).
Οι κρυογονιστές πιστεύουν ότι η τεχνολογία θα φτάσει σε ένα σημείο όπου τα κύτταρα θα μπορούν να αναζωογονηθούν και θα αντιστραφεί η διαδικασία γήρανσης. Στην πράξη, οι νόμιμα αποθανόντες ασθενείς φθάνουν στις κρυογονικές εγκατάσταση «πακεταρισμένοι» μέσα σε πάγο.
Οι κρυογονιστές διακόπτουν τη διαδικασία που ακολουθεί μετά τον θάνατο του ατόμου αποστραγγίζοντας το αίμα από το σώμα και διαχέουν το πτώμα με ένα μίγμα χημικών αντιψυκτικών ουσιών που βοηθούν στην διατήρηση των οργάνων – είναι οι λεγόμενοι κρυοπροστατευτικοί παράγοντες.
Στη συνέχεια, το σώμα μετατρέπεται σε μια “υαλοποιημένη” κατάσταση και μπαίνει σε έναν θάλαμο γεμάτο με υγρό άζωτο όπου και παραμένει εν αναμονή μιας μελλοντικής γενιάς επιστημόνων που θα το ξαναφέρουν στη ζωή.